Oplopende spanningen tussen Marokko en Algerije?
Zowel Algerije als Marokko was in de vorige eeuw een Franse kolonie, het Franse bestuur heeft dan ook de grenzen tussen beide landen vastgesteld.
Maar na de dekolonisatie betwistte beide landen deze grens. Dit mondde uit in een gewapend grensconflict, ook wel de Zand oorlog genoemd. Deze oorlog die plaatsvond in 1963 duurde ruim 4 maanden, waarbij in totaal ongeveer 500 doden te betreuren vielen. Sindsdien is de relatie tussen beide landen zeer gespannen.
Daarnaast steunt Algerije, Polisario, een onafhankelijkheidsbeweging in de Westelijke Sahara. Zij maakt aanspraak op het door Marokko en Mauritanië verdeelde voormalige Spaanse gebied (Spaanse Sahara) Marokko was tussen 1975 en 1991 met Polisario in een gewapende strijd gewikkeld. Vanaf vorig weekend is deze strijd weer opgelaaid. Hoe groot is de kans dat Marokko en Algerije weer een rechtstreeks oorlog met elkaar zullen voeren
In een serie videogesprekken gaat de Algerijnse oud militair en politicus Khaled Nezzar nader in op de gespannen verhouding tussen Marokko en Algerije.
De gepensioneerde en hooggeplaatste Khaled Nezzar (1939) diende in het Algerijnse leger tussen 1962 en 1993. Hij bekleedde diverse functies zo was hij commandant van de Algerijnse troepen die gelegerd waren in Béchar-Tinduf, een gebied dat aan Marokko grenst. In deze hoedanigheid werkte hij samen met Polisario. Hij beschikte dan ook over informatie omtrent het Marokkaanse militaire apparaat en andere geheime informatie.
In 1990 werd Nezzar aangesteld als minister van Defensie en maakte als zodanig deel uit van de Hoge Raad van State die tussen 1992 en 1994 over Algerije regeerde. In deze hoedanigheid ontmoette hij Koning Hassan II en onderhandelde hij onder andere over de uitlevering van door Algerije van terrorisme beschuldigde personen die naar Marokko waren gevlucht.
Een opmerkelijk feit dat Generaal Nezzar in een interview met Algerijnse Tv-zender Echorouk News meldt is; dat hij persoonlijk de Koning van Marokko heeft verzekerd dat zolang het leger aan de macht is in Algerije, de Marokkaanse monarchie niets van het buurland Algerije heeft te vrezen.
Dat komt er op neer dat twee dictatoriale regimes in Marokko en Algerije, die geen draagvlak onder het volk hebben, elkaar niet zullen bestrijden, want hun gemeenschappelijke tegenstander is het volk.
De generaal vertelt verder dat de Algerijnse machthebbers nooit groen licht hebben gegeven om het Marokkaanse regime te destabiliseren, hoewel Algerije over een kant-en-klaar plan beschikt om daar toe over te gaan. Want volgens generaal Nezzar beschikt Marokko maar over een klein leger, wat de manoeuvreer ruimte voor de troepen ernstig beperkt.
Met andere woorden: Marokko kan met zijn ruim 200.000 soldaten, exclusief reservisten niet drie potentiële oorlogen tegelijk voeren (Spanje in het Noorden, Algerije in het Oosten en Polisario in het Zuiden). En als Algerije er wel op uit was de monarchie in Marokko te destabiliseren, was daar ruim de mogelijkheid toe tijdens de couppogingen tegen Hassan II in 1971, en 1972 en de grote opstanden in Marokko van 1963 en 1984. Algerije heeft daar echter nooit toe besloten en er zijn dan ook geen concrete signalen dat de militaire junta in Algerije het Marokkaanse regime ten val wilde brengen of daarbij een belangrijke rol wilde spelen.
