Verklaring Ahmed Zefzafi over de gezondheidstoestand van zijn zoon Nasser
Vertaald door Noureddine Adherbal
Zoals eerdere berichten al hebben aangegeven is mijn zoon Nasser Zefzafi naar het Ibn Rochd ziekenhuis overgebracht voor medische verzorging. In een telefonisch gesprek heeft mijn zoon gezegd dat hij toen pijn had aan zijn been en symptomen vertoonde van verlamming. Deze symptomen vertoonden zich over de helft van zijn lichaam (been, gezicht en helft van gezicht).
Hij vroeg de bewakers om de directeur erbij te halen en medische bijstand op te roepen. Enige tijd later verscheen een bewaker met in zijn hand een fles alcohol en gebood hem om dit te smeren op zijn lichaam, als zijnde medicatie. Nasser protesteerde hierop, tegen de nalatigheid en onverschilligheid ten opzichte van zijn gezondheid, en drong aan op de aanwezigheid van een verpleegkundige of dokter voor bijstand. De andere activisten sloten zich bij het protest aan in solidariteit met Nasser en wilden niet terugkeren naar hun cellen tot de aanwezigheid van een dokter en ze gerustgesteld werden wat betreft de gezondheid van hun vriend. Wat later heeft een dokter zich ter plaatse aangeboden en onderzocht Nasser. Deze vertelde hem dat hij dezelfde symptomen ondervond in Maart 2018. Toen werd hij noodzakelijkerwijs met een rolstoel afgevoerd en ondervond hij hetzelfde verlies van beweging van gevoel in de helft van zijn lichaam.
Na het eerste onderzoek van de dokter vroeg de arts aan de gevangenisdirecteur om Nasser onmiddellijk over te brengen naar de spoeddienst om een diagnose te stellen. Tijdens de overdracht naar de ambulance bleef de directeur Nasser provoceren door zijn medische toestand te ridiculiseren en te zeggen dat hij “uitgerekend op een zaterdag ziek moest worden”. De directeur gebood een bewaker om hem “van zijn zicht te verwijderen”, waarop Nasser protesteerde tegen dit schandelijk gedrag, dit verbaal geweld. Dit wordt beschouwd als een belediging voor iemand die zich in een situatie bevind die hulp nodig heeft en geen behoefte heeft op denigrerende opmerkingen en aanvallen op diens waardigheid. Een bewaker deed er nog een schepje bovenop en zei dat de directeur “ook familiale verplichtingen had en zich niet enkel kon bezighouden met Nasser Zefzafi. Hierop kwam de arts tussenbeide en verklaarde dat de situatie dringend is en medische interventie vereist en geen tijd verloren mag gaan aan waardeloze praatjes.
Eenmaal aangekomen op de spoeddienst werd hij onderzocht door een neuroloog, cardioloog en een uroloog. Na het onderzoek van deze artsen kwam aan het licht dat de gevangenisadministratie informatie achterhield wat betreft de gezondheid van Nasser, en dit sinds begin maart 2018, de dag dat hij de eerste maal deze verlammingssymptomen ondervond. Op 26/01/2019 kreeg hij te horen dat hij een vernauwing had in zijn arteriële bloedvaten, rechts van het hoofd, en dat door de verhoogde bloeddruk in de hersenen de bloedtoevoer naar deze verstoorde. Dit werd bevestigd door het Hoofd van de dienst Neurologie en dat hij zo snel mogelijk overgedragen moet worden aan het militair ziekenhuis te Rabat. Nasser werd uiteindelijk ondanks het advies van de artsen terug naar de gevangenis gebracht.
In het licht van deze ontwikkelingen vragen wij en ook onze zoon Nasser zich af hoe het kon dat deze informatie rond zijn gezondheid ons niet bereikt heeft, terwijl hij al deze symptomen vertoonde in maart 2018. Nasser benadrukte ook dat deze symptomen begonnen waren na zijn arrestatie en dat het mogelijk zou zijn dit de gevolgen zijn van het geweld en de slagen die hij kreeg met een ijzeren staaf op zij hoofd terwijl hij geboeid was.
Nasser vertelde ook dat eenmaal hij terug in de gevangenis aangekomen was de directeur hem wilde dwingen om een verklaring te tekenen waarin stond dat hij bepaalde spullen die toebehoren aan de administratie van de gevangenis vernielde. Nasser weigerde dit categoriek en doet de beschuldigingen van de hand als zijnde ongefundeerd en zonder geen enkel bewijs, waarop de gevangenisdirecteur in woede uitbarstte.
Wat betreft de verklaringen van het Gevangeniswezen, dit zijn duidelijke beschuldigingen aan het adres van de gedetineerde activisten. Ik weet zeker dat alles wat tussen de gevangenismuren gedocumenteerd en gefilmd wordt. Het is dus heel gemakkelijk om deze beelden openbaar te maken en het publiek te waarheid te geven van wat er effectief is gebeurt in plaats van beschuldigingen in het wild rond te strooien. Het verbaast mij dan ook dat wat betreft de laatste verklaringen van het gevangeniswezen over de laatstgenoemden enkel en alleen om bepaalde gebeurtenissen te verklaren op een manier die hun dient op een moment waarbij ze willen afleiden van de kern van de zaak, en dat is de gezondheid van Nasser, en de 10 maand durende afwezigheid van communicatie rond zijn medisch dossier. Deze verklaringen hadden ook als doel om Nasser af te beelden als een labiel persoon met ongecontroleerde woedeaanvallen.
Tenslotte vraag ik als ouder van Nasser Zefzafi zo snel mogelijk de inzage van het medisch dossier ter informatie en het welzijn van zijn gezondheid.
